Ik heb al tijden weer zin om te bloggen. Maar ik krijg het niet voor elkaar. De reden? Mijn huis is altijd een rommeltje. Tenminste, ik denk dat dat de reden is. Want in een rommeltje heb ik niet de rust om lekker te gaan schrijven. Tijd om die rommel aan te pakken!
De rommel
Sja, die maak ik toch echt zelf. En het is zo vermoeiend. Dan ben ik iets aan het doen (laatst bijvoorbeeld: even wat theelabels op potjes plakken), en dan liggen de plakband en schaar uren (dagen) later nog op de bank. Ik heb gewoon niet door dat ik dat laat liggen als ik verder ga met het volgende. En zo laat ik een spoor van spullen achter in mijn eigen huis.
Het probleem?
De spullen hebben geen vaste plek. Of geen hándige vaste plek. Waar woont de schaar? In een keukenlade, maar die zit vol. Waar woont de plakband? Boven, in een kamer waar 2 lege dozen voor de deur staan om naar zolder gebracht te worden, dus niet supertoegankelijk.
Als alles een vaste plek heeft, hoef ik ook niet te bedenken waar ik iets neer moet leggen. Dat scheelt beslissingen nemen.
Alles een plek
Het is een standaard uitspraak in de declutter-wereld: ‘A place for everything and everything in its place’. En het lijkt me heerlijk om dat te hebben. Dus ik besloot om dit Hemelvaartweekend* te beginnen met de keuken en alle keukenspullen.
*O de ironie… deze tekst was bedoeld als korte post voor Instagram. Maar het werd iets langer. De rust om het online te zetten had ik inderdaad niet. Nu wel. Opruimen helpt dus blijkbaar echt 🙂
Poetsen, sorteren en selecteren
Donderdag begon ik vol goede moed aan de keuken. Alle keukenkastjes leeg, schoon, en kijken wat ik waar wilde hebben. Daarnaast had ik nog verschillende dozen met keukenspullen in huis, die ik ooit had weggezet als onderdeel van een packing party*.
Veel van de spullen die ik had weggezet bleek ik niet gemist te hebben. Op een kaasschaaf na, want ik had precies dezelfde opnieuw aangeschaft 🙈 En waarom vond ik mijn fietsbroek terug bij de knoflookpers en een saladeschaal?
*De packing party is een concept van The Minimalists. Alles in je huis in dozen opbergen. Álles. Op de dozen schrijven wat erin zit. En pas iets uitpakken wanneer je het nodig hebt. Zo weet je snel wat je ‘essentials’ zijn, en kun je je gaan afvragen waarom je de rest eigenlijk hebt. Zo rigoureus heb ik het niet aangepakt, maar ik heb wel spullen die potentieel overbodig waren, in dozen gestopt.
Nog meer uitzoeken
Vrijdag, zaterdag en zondag had ik minder tijd, maar ik ben in de tijd die ik had, lekker doorgegaan. Inmiddels raakten de dozen voor de kringloop aardig vol. Ook met andere spullen dan keukenspullen, want ik was ineens ook bezig met kleding uitzoeken.
Naar de kringloop
Het was niet mijn plan om naar de kringloop te gaan, maar ik kreeg zaterdag onverwachts hulp. Weg met die spullen! Een paar dingen heb ik nog even gehouden om via de weggeefhoek hopelijk iemand blij te maken. Het blijft leuk om mensen persoonlijk blij te maken met gratis spullen. En op zondag stond er alweer een nieuwe doos klaar.
Mokken junkie
De keuken is nu aardig op orde, al weet ik wel dat er spullen in staan die ik weinig gebruik. Mokken en koffiekopjes om precies te zijn. Ik ben echt een sucker voor die dingen. Maar onlangs ben ik gestopt met koffie drinken en thee drink ik ook nog maar zelden. Dus wat moet ik met zo veel? Toch krijg ik het niet over mijn hart om ze weg te doen. Maar dat komt vanzelf als ze irritant worden doordat ze in de weg staan.
En… door!
Hartstikke fijn dat de keuken op orde is. Nu de rest nog! Ik heb de smaak te pakken, maar ik ga eerst van het mooie weer genieten de rest van dit weekend. Volgend weekend verder!
Soms is opruimen zo fijn, maar ik ben vaak te goed in opruimen en kan daarna vaak mijn spullen niet meer vinden🙈
Haha, heel herkenbaar! Daarom wil ik nu ook een vaste plek voor alles, zodat ik weet waar ik moet kijken als ik eenmaal opgeruimd heb 😀